هنگام طراحی آب بند برای کاربردهای سخت، اورینگ شما باید اولین نکته مورد توجه شما باشد. نحوه صحیح انتخاب اورینگ برای محیط های خشن باعث جلوگیری از شکستن و خرابی آب بند شما می شود. نحوه انتخاب اورینگ با طراحی خوب از مواد مناسب برای محیط شما قطعا نیاز به تحقیقات زیادی دارد، اما می توانید با در نظر گرفتن عوامل اولیه ای که بر آب بند  شما تأثیر می گذارد، شروع کنید، از جمله:

• درجه حرارت
• قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی
• بخار
• فشار
• برنامه های پویا یا استاتیک

هنگامی که این پارامترها را نحوه انتخاب اورینگ تعیین کردید، می توانید با مانع بعدی مقابله کنید: انتخاب ماده اورینگ خود. در این مقاله از پترو عایق اسپادانا برای معرفی انواع مواد اورینگ با ما هماره باشید .

مواد اورینگ خود را انتخاب کنید

بسته به پارامترها و کاربرد شما، قطعات لاستیکی یا پلاستیک های خاصی ممکن است برای نیازهای شما مناسب تر باشند. ما فهرستی از چهار فرمول رایج را گردآوری کرده‌ایم که برای انواع کاربردها و قیمت‌ها مناسب هستند.

پرفلوئوروالاستومرها (FFKM) یا FKM

پرفلوئوروالاستومر (همچنین به عنوان FFKM شناخته می شود) اولین بار در دهه 1960 ساخته شد. این یک لاستیک مصنوعی فلوئوردار و بر پایه کربن است. FFKM به دلیل مقاومت شیمیایی، مقاومت در برابر حرارت و قابلیت های عملکرد بالا شناخته شده است. FFKM انتخاب معمولی برای بسیاری از برنامه ها است. اگرچه FFKM می‌تواند گران باشد، اما معمولاً از مواد جایگزین‌ با قیمت های پایین‌تر، دوام بیشتری دارد و در درازمدت مقرون به صرفه‌تر می‌شود. همچنین به جای FFKM میتوان از زیر گزوه دیگری از اورینگ وایتون یعنی FKM که شامل درصد کمتری از فلوئور است را در دماهای پایین تر استفاده نمود که از لحاظ قیمتی بصرفه تر میباشد.

• مزایا:

  • دارای درجه حرارت بالا، تا حدود 635 درجه فارنهایت (335 درجه سانتیگراد)، و دمای پایین تر، تا -49 درجه فارنهایت (-45 درجه سانتیگراد)
  • سازگاری شیمیایی تقریباً جهانی
  • مقاومت عالی در برابر نفوذ گاز و مایع
  • توانایی عالی در برابر آب و هوا و مقاومت در برابر ازن
  • خود خاموش شونده و غیر قابل اشتعال در هوا
  • خواص خروجی کم (قابلیت استخراج کم)
  • خواص مکانیکی خوب، بهبود عملکرد آب بندی
  • مناسب برای رفع فشار انفجاری، CIP (تمیز در محل)، SIP (بخار در محل)، USP کلاس VI، و FDA

• معایب

  • FFKM نباید با فلزات قلیایی مذاب یا گازی استفاده شود
  • قیمت بالا

FFKM برای چه برنامه هایی مناسب تر است؟

FFKM برای کاربردهای با دمای بالا که در آن مواد دیگر از کار می‌افتند بهترین گزینه است. ما FFKM را تقریباً در هر صنعتی  به‌ویژه نفت و گاز که در آن کیفیت‌های فشردگی سریع گاز و کاهش فشار انفجاری آن حیاتی است و کاربردهای پزشکی و دارویی و نیمه‌رساناها میبینیم.

برخی از برنامه های خاص FFKM عبارتند از:

• تجهیزات کروماتوگرافی مایع
• درز بند مکانیکی
• تجهیزات نقاشی
• پمپ و شیر
• سوخت های هوافضا و روغن

FFKM همچنین برای تعدادی از کاربردهای نیمه هادی مناسب است:

• سمپاش های شیمیایی، انژکتورها و راکتورها
• اتصالات، کنترل ها و فیلترها
• تجهیزات پتروشیمی، گاز ترش
• تجهیزات جابجایی و پاشش جوهر
• اسیدهای معدنی و آلی و آلکین
• کتون ها، استرها، اترها، آلدئیدها
• اچ
• نوار
• LPCVD
• Litho/Track
• ECP
• دریچه های اگزوز

پلی تترا فلوئورواتیلن (PTFE)

پلی تترا فلوئورواتیلن به عنوان PTFE یا تفلون نیز شناخته می شود. مشابه FFKM، PTFE دارای وزن مولکولی بالایی از فلوئور و کربن است. PTFE یک پلاستیک سخت است، با این حال، آن را غیر ارتجاعی و بسیار سفت می کند، در حالی که FFKM بسیار انعطاف پذیر است.

• مزایا:

  • تحت تأثیر تمام اسیدها، قلیایی ها و حلال های شناخته شده قرار نمی گیرد که حداکثر مقاومت شیمیایی را امکان پذیر می کند
  • ضریب اصطکاک پایین، آن را به یک گزینه نچسب عالی تبدیل می کند
  • محدوده دمایی بسیار وسیع، از -329 درجه فارنهایت (200- درجه سانتیگراد) تا 482 درجه فارنهایت (250 درجه سانتیگراد)
  • از نظر شیمیایی بی اثر
  • خود تمیز شونده
  • بادوام
  • غیر قابل اشتعال
  • مقاومت بالا در برابر خوردگی
  • مقاومت الکتریکی بالا

• معایب:

  • خیلی سخت؛ بنابراین، مجموعه فشرده سازی ضعیفی را نشان می دهد
  • نمی توان آن را سیمان کرد
  • غیر قابل جوش است

PTFE برای چه برنامه هایی مناسب تر است؟

قطعات PTFE برای کاربردهایی که نیازی به مجموعه فشرده سازی بالا ندارند، اما همچنین به مقاومت شیمیایی و دمایی عالی نیاز دارند، بهترین است. این شامل وسایل پزشکی، پوشش ها و کنترل آفات می شود. همچنین در دماهای بسیار پایین مانند هوافضا و ساخت خودرو به خوبی کار می کند.

اتیلن پروپیلن (EPDM)

اتیلن پروپیلن (EPDM) یک کوپلیمر بسیار بادوام است که برخی از بهترین مقاومت در برابر دمای سرد را ارائه می دهد.

• مزایا:

  • مقاومت عالی در برابر ازن، نور خورشید و هوا
  • می تواند دماهای بسیار سرد را تحمل کند، با دمای عملیاتی تا -58 درجه فارنهایت (50- درجه سانتیگراد) با حداکثر دمای 302 درجه فارنهایت (150 درجه سانتیگراد)
  • به خوبی فشرده می شود
  • در برابر پارگی، سایش و بخار بسیار مقاوم است
  • به فلز خیلی خوب می چسبد
  • با چسب به خوبی کار می کند

• معایب:

  • با سوخت ها، روغن ها و حلال های غیر قطبی عملکرد خوبی ندارد

EPDM برای چه برنامه هایی مناسب تر است؟

EPDM برای ضد آب و هوا مناسب است زیرا می تواند عناصر را به خوبی تحمل کند. اغلب در سقف‌ها، پنجره‌ها، درها، برج‌های سلولی و سایر کاربردهای فضای باز یافت می‌شود. همچنین با برنامه هایی که از بخار استفاده می کنند، و همچنین روغن ترمز خودرو، لرزشگیرها و جداکننده ها به خوبی کار می کند.

لاستیک نیتریل بوتادین (NBR)

لاستیک نیتریل بوتادین (NBR) یکی از محبوب ترین الاستومرهای موجود در بازار است. به دلیل هزینه کم و مزایای جامع در تعدادی از کاربردها بسیار رایج است. NBR می تواند یک راه حل بالقوه برای محیط های خشن، مانند برنامه های بسیار ساینده باشد.

• مزایا :

  • مقاومت در برابر سایش عالی.
  • مجموعه فشرده سازی خوب
  • مقاومت پارگی خوب
  • مقاومت خوب در برابر حلال غیر قطبی
  • مقاومت خوب در برابر آب
  • مقاومت روغن خوب
  • ارزان تر از فلوئوروالاستومرها
  • مقاومت خوب در دمای پایین تا -65 درجه فارنهایت (-54 درجه سانتیگراد)
  • مقاومت خوب روغن و سوخت
  • کم هزینه

• معایب:

  • مقاومت ضعیف ازن، نور خورشید و آب و هوا
  • مقاومت محدود در برابر دمای بالا
  • مقاومت ضعیف در برابر شعله

NBR برای چه برنامه هایی مناسب تر است؟

NBR به طور جهانی در کاربردهای آب بندی اولیه استفاده می شود زیرا کم هزینه است و مزایای جامع و همچنین خواص فیزیکی را ارائه می دهد. ما اغلب آن را در خودروسازی، تصفیه و تصفیه آب، و کاربردهای استخر و آبگرم می بینیم. در محیط های سخت، NBR در هوافضا و سایر کاربردهای دمای پایین برتری دارد. همچنین در کاربردهای دینامیکی که سایر پلیمرها از کار می افتند به خوبی عمل می کند. این محصول نیز از دیگر محصولات کمپانی مارکو میباشد.

اصطلاح حلال به معنای سست کردن می باشد. حلال های صنعتی در شیمی دسته ای از ترکیبات هستند که معمولا به صورت مایع می باشند و برای تعلیق، استخراج یا حل کردن مواد دیگر به کار می روند. خاصیت تطبیق پذیری و تغییر پذیری حلال ها موجب حل شدن نیاز های گوناگونی در جهت تولید محصول با ویژگی و عملکرد بهینه می شود. برای این اثبات مورد می توان جوهرهایی که موجب بروز لک نمی شوند، رنگ های با کیفیت و با دوام، تمیز کننده های قوی که برای کارها و مشاغل درگیر با چربی مناسب هستند و اسپری های رنگی که سریعا خشک می شوند را نام برد. برای آشنایی با کاربرد حلال های صنعتی بهترین تولید کننده قیر صادراتی به شما توصیه می کند،  ابتدا انواع حلال را بدانید.

انواع حلال های صنعتی

وجود یا عدم وجود کربن در ساختار شیمیایی یک حلال صنعتی، آن را به دو دسته ی آلی و غیر آلی تبدیل می کند.

حلال های آلی:

نوعی از حلال های صنعتی هستند که ساختار مولکولی آن ها حاوی کربن است و در بسیاری از اقسام مواد شیمیایی مثل هیدروکربن های معطر، هیدروکربن های آلیفاتیک، اترها، استرها، کلر، هیدروکربن های نیترات، استره و آمین ها، به عنوان حلال کاربرد دارند. حلال های آلی در سنتز شیمیایی، تینر یا رقیق کننده ی رنگ، لاک پاک کن، مواد شوینده، و خشک شویی لباس کاربرد دارند. حلال های آلی نیز از لحاظ ساختار شیمیایی، به سه دسته ی  اکسیژنه، هیدروکربن و هالوژنه تقسیم می شوند.

حلال های اکسیژنه: همانطور که از اسمشان پیداست داری ساختار مولکولی حاوی اکسیژن می باشند و در رنگ ها، داروها، قسمت های معطر، جوهر ها، چسب ها، مواد شوینده، صنایع غذایی و سایر مواد آرایشی به کار می روند.

حلال های هیدروکربن: در ساختار مولکولی آن ها فقط اتم کربن و هیدروژن وجود دارد و از نمونه های آن می توان تینر و رقیق کننده های رنگ را مثال زد.

حلال های هالوژنه: ساختار مولکولی آن ها شال اتم های کلر (Cl)، برم (Br)، فلوئور (F) و یا ید(I) است.

حلال های غیر آلی:

معمولا به حلال های معدنی و محلول های آبی حاوی ماده ی افزودنی، حلال های آلی (بدون کربن) می گویند. و اما اسید سولفوریک غلیظ (H2SO4)، فلوراید سولفوریل کلراید  (SO2CIF) و آمونیاک مایع بدون آب (NH3) از دیگر حلال های غیر آلی به شمار می روند.

کاربرد حلال های صنعتی:  

حلال های صنعتی در جوهر ها: حلال هایی مثل ایزوپروپیل الکل در بسیاری از مرکب های مورد استفاده در صنعت (چاپ و بسته بندی و…) به منظور ثبات و دسترسی به وضوح، به کار می روند.

حلال صنعتی در رنگ ها و پوشش ها: حلال های صنعتی با حل و پراکنده کردن فرمولاسیون رنگ ها باعث افزایش قوام رنگ و از میان رفتن توده و ذرات کوچک می شوند. برای صاف و بی نقص بودن سطوح رنگ اتومبیل ها و جلوگیری از خشک شدن اسپری های رنگ در مجاورت با هوا نیز از حلال های صنعتی استفاده می شود.

حلال صنعتی در تمیز کننده ها: در فرمولاسیون بیشتر تمیز کننده های شیشه، کف و سایر سطوح حلالی به نام اتر گلیکول به کار رفته است که سازگاری بالایی با آب دارند و قدرت حل شوندگی آن ها با سایر روغن ها و گریس ها مناسب است. این دست حلال های صنعتی به علت ایمن بودن جهت استفاده و حمل و نقل، کم بو بودن، سلامت و مشخصات محیطی از ارزش بالایی برخوردار هستند.

حلال صنعتی در محصولات مراقبت شخصی: در محصولاتی مثل کرم­ های اصلاح، لوسیون ­ها، پودرها و… برای بهبود عملکرد و بالا بردن قوام آن ها از حلال های صنعتی استفاده می شود.

حلال صنعتی در محصولات دارویی و مراقبت بهداشتی: اغلب داروهایی که امروز مورد استفاده ی عموم قرار می گیرد، از قبیل پماد های موضعی، آسپرین ها، آنتی بیوتیک ها، و… از حلال های صنعتی برخوردار هستند. یکی از مهم ترین مواردی که می توان به آن اشاره کرد پنی سیلین است که برای خالص سازی آن از بوتیل استات استفاده می شود.

حلال صنعتی در اتوموبیل: از ایزوپروپیل الکل به منظور تمیز کننده و یخ زدا برای شیشه ی جلوی خودرو هم استفاده می شود. همچنین هیدروکربن های آلیفاتیک حلال هایی هستند که از آن ها در تولید لاستیک، به منظور نرم و تمیز کردن لایه های لاستیک استفاده می کنند. در اتومبیل ها استفاده از این حلال در تایر باعث چسبندگی در اجزای تایر و به تبع بالا رفتن ایمنی و کیفیت تایر می شود.

کاربرد قیر در صنایع مختلف

قیر یک ماده غیر کریستالی جامد یا چسبناک است که از نفت، با فرآیند طبیعی یا پالایشگاهی مشتق شده و به طور قابل ملاحظه ای در دی سولفید کربن محلول است. این آسفالت در حالت جامد و قیر معدنی در حالت نیمه سیال است و رنگ آن قهوه ای یا سیاه است. قیر ماده ای است که در آسفالت وجود دارد و یک هیدروکربن است که از تقطیر جزئی نفت خام بدست می آید. حاوی 87 درصد کربن، 11 درصد هیدروژن و 2 درصد اکسیژن است.

جزء اصلی نفت، ماده روغنی مایل به زرد است که مقدار بیش از حد آن باعث ذوب شدن قیر در دما های پایین می شود و آسفالتین ها، یک ماده سیاه سخت که بیش از حد آن قیر را شکننده می کند و پلاستیکی نیست. قیر به تنهایی تحت تأثیر نور، هوا یا آب قرار نمی گیرد اما در ترکیب آنها می توانند آن را شکننده، متخلخل و مستعد اکسیداسیون کرده و تاول و ترک ایجاد کنند. در دمای بین 30 تا 100 درجه سانتی گراد (بدون نقطه ذوب شدید) نرم می شود و بنابراین باید از قرار گرفتن در معرض حرارت محافظت شود. در آب نامحلول است و در برابر اکثر اسیدها کاملاً مقاوم است. اگرچه قیر قابل احتراق است اما محصولات کامپوزیتی مانند آسفالت بتونه به راحتی مشتعل نمی شوند.

پس از استخراج، نفت خام به پالایشگاه می رود، جایی که در دو یا چند کارخانه مرحله پردازش می شود. در مرحله اول پس از گرم شدن تحت فشار اتمسفر تقطیر می شود. در این فرآیند. بنزین و تقطیر میانی تبخیر و متراکم می شوند. در مرحله دوم، تقطیر خلاء، اجزای دیگر از مرحله اول تحت فشار کاهش یافته خارج می شوند. آنچه باقی می ماند قیر است که به موارد زیر تقسیم می شود:

1- قیر مقطر

قیر مقطر با تقطیر نفت در چند مرحله تحت فشار کاهش یافته در دمای 350 تا 380 درجه سانتی گراد به دست می آید. قیر نرم تا متوسط ​​سخت تولید می شود که عمدتا در راهسازی استفاده می شود.

2- قیر خلاء بالا

در حین پردازش بیشتر یا تقطیر بیشتر قیرهای مقطر در خلاء به اصطلاح قیر خلاء بالا ایجاد می شود که به دلیل سختی آن عمدتا در تولید آسفالت ماستیک، لایه، رنگ و عایق استفاده می شود.

3- قیر اکسید شده

اینها در دمای 250 درجه سانتی گراد با دمیدن هوا در قیر مقطر ایجاد می شوند که بسته به محصول، دما و زمان دمیدن، خواص قیر را از نظر مقاومت در برابر حرارت و سرما بهبود می بخشد. آنها برای تولید چسب، عایق لوله و غشاهای سقف و ضد آب استفاده می شوند.

4- قیر اصلاح شده با پلیمر

قیر پلیمری با پیوند عرضی شیمیایی قیر و پلیمر های تقطیر شده تولید می شود که در آن رفتار گرمایی و کشسانی قیر تغییر می کند. از آن برای مناطق ترافیکی با استرس زیاد در ساخت جاده ها و فرودگاه ها و همچنین برای تولید غشاهای بام و آب بندی با کیفیت بالا استفاده می شود.

انواع قیر و کاربرد آن ها

1- امولسیون قیر

این یک محصول مایع است که عمدتا حاوی قیر در یک محیط آبی است. قیر که در حالت بسیار ریز تقسیم شده است (گلوله هایی با قطر تقریبی 2 میکرون) با کمک برخی از عوامل تثبیت کننده مناسب در محیط آبی به صورت معلق نگهداری می شود. بسته به ثبات پوشش محافظتی عامل امولسیون کننده، امولسیون ها به دو حالت تنظیم سریع، متوسط ​​و آرام تنظیم می شوند. این امولسیون ها همیشه در طبل های هوا بسته نگهداری می شوند.

2- دمیدن قیر

با عبور هوا تحت فشار در دمای بالاتر از طریق قیر به دست می آید. می توان از آن به عنوان سقف و نمد مقاوم در برابر رطوبت، در ساخت آسفالت لوله و پرکننده اتصالات، به عنوان عایق حرارتی و غیره استفاده کرد.

3- قیر کاهش یافته است

با جریان قیر آسفالتی در حضور مقطر های مایع مناسب از قیر ذغال سنگ یا نفت بدست می آید. این عمدتا در راهسازی و تثبیت خاک (2-4) استفاده می شود. تریمینگ ها به صورت تجاری در سه گروه زیر تولید می شوند:

1- قلمه های سریع تنظیم کننده حاوی بنزین یا بنزین

2- قلمه های متوسط ​​حاوی نفت سفید

3- کاهش های آهسته حاوی روغن های سبک به عنوان عوامل روان کننده

 4- قیر پلاستیکی

این شامل قیر نازک و یک پرکننده بی اثر مناسب است. میزان پرکننده بی اثر حدود 40 تا 45 درصد است. برای پر کردن ترک در سازه های بنایی، جلوگیری از نشت، کاغذ بسته بندی ضد آب، آسفالت لوله ها، پرکننده اتصالات، ترکیبات پرکننده قیر برای جعبه های کابل و برای آب بندی باتری ها استفاده می شود‌.

5- قیر خطی

قیری است که بدون ویسکوزیته یا نفوذ تعریف شده بدون درمان اضافی تقطیر می شود.

فروش قیر صادراتی

فروش قیر صادراتی از پر سود ترین محصولات در حوزه نفتی ایران است که معمولا به صورت بشکه ای از کشور خارج می شوند. در همین راستا شرکت های بسیاری در این زمینه در داخل ایران فعالیت می کنند. بیشترین استفاده از قیر در زمینه های ساختمان سازی و آسفالت است بنابراین درخواست قیر صادراتی، بستگی به اقتصاد یک کشور و صنعت ساختمان سازی و نوسانات نفتی دارد.

قیر راهسازی چیست

قیر مانند قیر صادراتی، قیر 70/60 صادراتی سازگار با محیط زیست ، مناسب کاهش هزینه های انرژی در طول تولید و الزامات زمان فعلی است. راه هایی از مواد فنی به روز ، بر اساس راه حل های جدید طراحی و تجربه جهانی ، ضروری است. بنابراین ، یک امولسیون جاده ای قیری لازم است ، که استفاده از آن الزامات ایمنی و کارایی اقتصادی چرخه کار را برآورده می کند.

معرفی قیر راهسازی

قیر امولسیون شده یک سیستم حالت جامد است که از مایعات ساخته شده است و در شرایط عادی با هم مخلوط نمی شوند. می تواند مستقیم قطرات مایع غیر قطبی از اندازه 1 تا 20 میکرون در محیط قطبی و معکوس باشد. معمولاً از امولسیون های مستقیم در فضای عمومی استفاده می شود.  امولسیفایرها مواد فعال آنیونی یا کاتیونی (PAB) هستند. به طور عمده از اتصالات نوع کاتیونی استفاده می شود. آنها بهترین چسبندگی را در جاده ها ارائه می دهند.

حوزه های کاربرد قیر

خواص قیر امولسیون شده دامنه استفاده از آنها را تعیین می کند. به دلیل گرانروی کم ، پس از پوسیدگی ، آنها به راحتی به کوچکترین ناسازگاری ها و زبری ها نفوذ می کنند. چسبندگی بالا قابلیت اطمینان اتصال با قلوه سنگ ، شن ، سنگ آهک و ماسه را تضمین می کند. آنها به طور گسترده ای برای ضد آب کردن ساختمانهای صنعتی و عمرانی استفاده می شوند. ما به خود امولسیون های قیری در ساختمان راه توصیه کردیم برای ریختن ترک های کوچک و تعمیر گودال و تصفیه آب عایق ؛ تولید بتن سرد آسفالت ؛ دستگاه و تقویت پوشش فوقانی جاده های سنگریزه ای ؛ آماده سازی یک پوشش قدیمی (قبل از استفاده از بتن آسفالت روی آن) ؛ برای دستگاه لایه های محافظ (غشاء).

مخلوط امولسیون شده ، به ویژه در دستگاه سیمان و بتن استفاده می شود. معرفی آن مقاومت سیمان را در برابر بارش جوی و تغییرات دما به میزان قابل توجهی افزایش داده است.

فناوری تولید امولسیون از قیر

تجهیزات: برای تولید ترکیبات امولسیون ، تجهیزات ویژه و اطلاعات مربوطه مورد نیاز است. سیستم های امولسیون صنعتی به صورت دوره ای و مداوم تولید می شوند. به عنوان یک قاعده ، آنها ظرفیت تولید تا 40 تن در ساعت ، بیشتر – 5 یا 10 تن در ساعت دارند. فرآیند تکنولوژیکی در آنها به صورت خودکار یا نیمه اتوماتیک انجام می شود. فرآیند پراکندگی توسط ماشین آلات با کمک آسیاب های کلوئیدی انجام می شود. همه اجزا از قبل گرم می شوند: مواد اولیه قیر – تا 100-150 درجه سانتیگراد ، فاز آب – تا 30-70 درجه سانتیگراد. مراحل اصلی زیر متمایز می شوند.کاربرد، ویژگی های استفاده از قیر در ساخت جاده ها ، در دمای بالا گرم می شوند ، در 30-70 درجه سانتی گراد ریخته می شود. در مقایسه با قیر معمولی ، استفاده از امولسیون های قیر به شما این امکان را می دهد که به اهداف زیر برسید:

• ایمنی ساخت وسایل نقلیه موتوری
• عملکرد قابل توجه خواص عملیاتی
• بهبود قابل توجهی در کیفیت و عمر

در مناطق دارای نقص نیازی به اقدامات مقدماتی نیست. مواد امولسیون شده را می توان حتی روی سطح مرطوب ریخت. اندازه کوچک تکنسین اساساً تعمیر نواحی دارای نقص را ساده و تسریع می کند.

انواع روغن های صنعتی و کاربرد آنها

طبقه بندی روغن: لیست کامل روغنها و کاربردهای صنعتی

روغن ها و گریس های صنعتی نقش مهمی در هر صنعتی ایفا می کنند. آنها برای بهبود عملکرد ماشین آلات و تجهیزات صنعتی و محافظت از آنها در برابر آسیب در حین کار استفاده می شوند. انواع مختلفی از حلال ها و روغن های صنعتی وجود دارد و طبقه بندی آنها بر اساس منشا و ترکیب آنها انجام می شود. علاوه بر این ، این نکات برخی از مهمترین خواص روغن را نیز تعیین می کند. همراه با سیستم افزودنی های مورد استفاده در فرمولاسیون آنها ، کاربرد آنها را بیشتر تحت تأثیر قرار می دهد.

در مورد کاربردهای صنعتی ، روان کننده های مایع در همه صنایع موجود استفاده می شوند. چه صنعتی باشد که در شرایط سخت و زمین های سخت فعالیت می کند و چه از نظر ایمنی فرآیند و صنعتی بسیار سخت باشد ، مایعات روان کننده صنعتی برای پشتیبانی از عملیات سنگین وجود دارند.

یک سیستم روانکاری خوب برنامه ریزی شده با روان کننده های با کارایی بالا می تواند مزایای بی شماری را به دنبال داشته باشد.

در مورد طبقه بندی روغن ، در اینجا مواردی است که باید بدانید.

خواص مهم روغن

روغن ها به شکل مایع را می توان به سه دسته عمده طبقه بندی کرد. قبل از اینکه با جزئیات بیشتری در مورد این دسته ها صحبت کنیم ، مهم است که بدانیم مهمترین خواص روغن چیست.

ویسکوزیته

گرانروی مهمترین مشخصه روغنهای صنعتی است. با شاخص ویسکوزیته (VI) بیان می شود که نشان دهنده میزان حساسیت ویسکوزیته روان کننده به تغییرات دما است. VI بالا نشان می دهد که روان کننده در دماهای مختلف ، بالا و پایین پایدارتر است.

نقطه ریزش

یکی دیگر از ویژگی های مهم روان کننده های مایع ، توانایی آنها در جریان در دماهای پایین یا نقطه ریزش آنها است. به عبارت دیگر، این نشان دهنده دمایی است که در آن روغن روان کننده یخ نمی زند بلکه به جریان خود ادامه می دهد. بنابراین ، روانکاری را در دمای شدید خارجی امکان پذیر می کند.

نقطه اشتعال

نقطه اشتعال روغن صنعتی دمایی است که در آن بخار یا مخلوط روغن و بخار و هوا می تواند آتش بگیرد یا بسوزد. به عنوان نشانگر خطر آتش سوزی و انفجار روغنها و سوختها در انبار و حمل و نقل عمل می کند.

انواع مختلف روغن – طبقه بندی روغن پایه

همانطور که در بالا ذکر شد ، سه نوع روغن مایع وجود دارد – روغن طبیعی ، معدنی و مصنوعی.

روغن های طبیعی

در دسته اول ، روغنهای طبیعی داریم که از منابع طبیعی و بدون پردازش بیش از حد بدست آمده اند. علاوه بر این ، این روان کننده های مایع از چربی ها و سبزیجات حیوانی مانند کلزا و روغن کرچک تهیه می شوند.

روغن های طبیعی با توجه به ویژگی های آنها ، محصولات کاملاً ناپایداری در محیط های اکسیداتیو و حرارتی هستند. علاوه بر این ، آنها در دماهای بالا به راحتی اکسید می شوند که باعث می شود خواص خود را از دست بدهند. به همین دلایل ، ما از روغن های طبیعی برای روغن کاری ماشین استفاده نمی کنیم.

روغنهای معدنی

روغن های معدنی روان کننده هایی هستند که از فرآورده های نفتی به دست می آیند که از چاه های نفت نیز به دست می آیند. از نظر ترکیب ، همه روغن های معدنی هیدروکربن یا ترکیبات آلی هستند که از هیدروژن و کربن تشکیل شده اند.

هنگامی که نفت از چاه نفت استخراج می شود ، فرایندهای مختلف تقسیم بندی را طی می کند. در طی این فرایندها ، روغن ها و سوخت هایی با خواص مختلف مانند ویسکوزیته به دست می آیند. محصولات با ویسکوزیته و روان کنندگی بیشتر به عنوان مواد روان کننده یا روغن استفاده می شوند. ذکر این نکته ضروری است که روغنهای معدنی نسبت به تغییرات دما بسیار حساس هستند و عموماً دارای VI تا 120 می باشند. نقطه ریزش آنها در محدوده -6 ℃ تا -60 ℃ است ، با این حال ، اکثر روغنهای معدنی دارای – 20 point نقطه ریختن علاوه بر این ، روغن های معدنی به راحتی می سوزند ، به این معنی که نقطه اشتعال کمتری دارند.

از آنجا که از منابع طبیعی سرچشمه می گیرند ، حاوی عناصر دیگری مانند گوگرد ، فسفر ، نیتروژن و سایر عناصر هستند. این عناصر به عنوان ناخالصی هایی در نظر گرفته می شوند که هم بر روانکاری تأثیر می گذارد و هم محیط را آلوده می کند. آنها می توانند باعث ایجاد لجن و رسوب شوند که به عنوان محصولات اکسیداسیون و سایر واکنشهایی که در طول فرآیند روانکاری رخ می دهد ، ایجاد می شود. به همین دلایل ، روغن های معدنی باید مراحل تصفیه را طی کنند. پس از خالص شدن ، روغن های معدنی با مواد افزودنی تکمیل می شوند تا نقایص آنها جبران شود. با این وجود ، روغن های معدنی در صنعت بیشترین مقدار مورد استفاده را دارند.

روغنهای سینتتیک

روغنهای مصنوعی به عنوان پاسخی به برخی از معایب استفاده از روغنهای معدنی توسعه یافتند. روغن های معدنی هنگام استفاده از آنها محدودیت های خاصی دارند. به عنوان فرآورده های نفتی ، ناخالصی هایی دارند که بر عملکرد آنها تأثیر می گذارد. به همین دلیل است که روغن های مصنوعی از طریق فرایندهای شیمیایی تولید می شوند تا جایگزین پیشرفته تری برای روان کننده های مایع معدنی یا سنتی ایجاد کنند.

روغنهای مصنوعی صنعتی به عنوان فرآورده های نفتی مصنوعی برخی از خواص مثبت خود را دارند.

برخلاف روغن های معدنی ، مایعات روان کننده مصنوعی ناخالصی ندارند که احتمال تشکیل رسوب را کاهش داده یا از بین می برد و آنها را به محصولات پایدار تبدیل می کند.

همچنین ، شاخص ویسکوزیته بسیار بالاتری دارند که آنها را در دماهای مختلف ثابت نگه می دارد. از آنجا که نقطه ریزش آنها بین -18 ℃ و -74 ℃ (محدوده دمای (-30 ℃ تا -50 ℃ به طور کلی) ، جریان پذیری آنها در دماهای پایین بهبود می یابد. چیزی که آنها را برای کاربردهای صنایع ایده آل که آتش به عنوان یک خطر جدی در نظر گرفته می شود ایده آل می کند ، نقطه اشتعال بالاتر آنها است که به سطح غیر قابل اشتعال می رسد.

با نگاهی به تمام خواص روغن های مصنوعی ، آنها برای موارد زیر عالی هستند:

کاربردهای درجه حرارت بالا و پایین (شاخص ویسکوزیته بهتر) ،

برنامه هایی کانواع روغن های صنعتی و کاربرد آنهاه نیاز به روغن اشتعال پذیری کم دارند ،

شرایطی که توجه به سازگاری با مواد بسیار متخلخل مانند لاستیک یا پلاستیک ضروری است، کاربردهایی که آلودگی به گوگرد و فسفر در آنها خطرات جدی مانند صنایع غذایی محسوب می شود.

اگرچه به نظر می رسد که آنها روان کننده های کاملی هستند ، اما روغن های مصنوعی دارای یک معایب در مقایسه با روغن های معدنی هستند. برخلاف روغن های معدنی ، آنها روان کننده های مرزی خوبی نیستند. به بیان دیگر ، آنها دارای خاصیت روانکاری کمتری هستند زیرا اصطکاک را کاهش نمی دهند و به اندازه روغن های معدنی کارآمد عمل نمی کنند. با این حال ، این با معرفی افزودنی ها به فرمولاسیون آنها که آنها را به روغن های صنعتی بسیار خوبی تبدیل می کند ، جبران می شود.